Wiele osób twierdz, że żyjemy w dziwnych czasach. No tak, ale jak to
ująć. Słowa te wypowiedziane przez osiemdziesięciolatka mają całkiem inny
wydźwięk niż słowa czterdziesto- , czy nastolatka. Jedni widzieli mniej, jedni
więcej i swoją ocenę wydają na podstawie swoich przeżyć. Ale np. czy wiek X nie
był dziwnymi czasami, kiedy to ludzie mieszkali w jakiś małych wioskach,
niektórzy tworzyli państwa itp. Zmienia się otoczenie, jednak relacje między
ludźmi cały czas są mniej więcej podobne. Nasze działania różnią się zazwyczaj
tylko możliwościami, dzięki którym je wykonujemy. W społeczeństwie bywa tak, że
zazwyczaj większość ludzi żyję według jakiegoś wyznaczonego schematu. Może to i
dobrze, bo dzięki temu mamy coś na kształt harmonii. A może to źle, gdyż wielu
ludzi nie wyzwala w sobie całego potencjału, bo by żyć w takim społeczeństwie
trzeba się dostosować do innych.
Łona - O jak dobrze
To już drugi utwór Łony prezentowany przeze mnie.
Pochodzi on z płyty Koniec żartów.
Jest moją ulubioną płytą, jeżeli chodzi o tematykę relacji pomiędzy
ludźmi. Utwór O jak dobrze z
nutką ironii traktuje sytuacje przedstawione w poszczególnych zwrotkach. Ciężko
byłoby uwierzyć w taki świat: Że żyjemy w
świecie , który nie zna ani głodu , ani nędzy , ani chorób , ani zbrodni , ani
wojen . Że wszyscy się wręcz karmią pokojem. Jednak osoba, która jest inna,
lekko **** widzi otoczenie w lepszej perspektywie. Wydaje mi się że jakby taką
,,wadę” choć w małym stopniu posiadał każdy, to byśmy byli szczęśliwsi.
Łona:
"Kochać tych
wszystkich który ciebie nienawidzą W tym
chorobliwie zdrowym
świecie żyć jak największą schizmą”
